21. yüzyılda yaşadığımız için, yıllar önce ele alınan sorunların çoğunu aştığımızı varsayıyoruz. ancak, sosyal yapıya bakıldığında, daha gidecek çok yolumuz var gibi görünüyor. 1848'de ilk kadın hakları konferansı olan Seneca Falls Convention düzenlendi. O zamandan beri, hala kadınların güçlenmesi hareketi hakkında tartışıyoruz. Birleşmiş Milletler'in (BM) Beşinci Sürdürülebilir Kalkınma Hedefi'nin öne sürdüğü gibi, cinsiyet eşitliği “sadece temel bir insan hakkı değil, aynı zamanda barışçıl, müreffeh ve sürdürülebilir bir dünya için gerekli bir temeldir.” Ancak bu hedef için çok çalışmamıza rağmen cinsiyetler arasında eşitsizlikler gözlemliyoruz.
Enerji sektörü, toplumsal cinsiyet eşitsizliğini gözlemleyebildiğimiz en büyük sektörlerden biridir. 2019'da bildirenUluslararası Enerji Ajansı'na göre, "Küresel işgücünün %48'ini oluşturmasına rağmen, kadınlar geleneksel enerji sektörünün yalnızca %22'sini oluşturuyor." Bu, enerji sektörünü diğerleri arasında en az cinsiyet çeşitliliğine sahip sektörlerden biri haline getiriyor. Ayrıca, üst yönetimin rolleri, “Enerji ve enerji hizmetleri bileşiminde üst yönetimin sadece %13,9'unu kadınlar oluşturuyor, bu da 15,5 ile enerji dışı sektörlerdeki örneklemden marjinal olarak daha düşük” olarak tanımlanan cinsiyet çeşitliliği konusunda kayıtsız. %.” “Kadınlar yenilenebilir enerji şirketlerinde daha iyi ücret alıyor, ancak Uluslararası Yenilenebilir Enerji Ajansı'na göre hala yüzde 32 ile açık bir azınlıktalar.”
Konuyla İlgili Önceki Tartışmalar
Enerji sektöründeki kadınlar da dahil olmak üzere toplumsal cinsiyet eşitsizliğine ilişkin bazı sosyal damgalamaları düzeltmek zor olduğu için de oldukça zor ve tartışmalıdır. Öncelikle sorunun kendisi sadece enerji sektörü ile ilgili değil. Tartışma, kadınların bilim, teknoloji, mühendislik ve matematik ile ilgili STEM boşluklarına katılımıyla başlıyor. Özellikle Doğu kültüründe bu alanlar “eril” olarak kabul edilmekte ve kadınlar daha çok sosyal bilimler okumaya teşvik edilmektedir.
Öte yandan, yeterince umut verici olmasa da, yenilenebilir enerji sektöründe kadınların işgücüne katkısı daha yüksektir. Daha çok yenilenebilir enerji sektörünün daha yeni bir enerji kaynağı ve sektörü olması ile ilgili olarak görülmektedir. Diğer enerji sektörlerinin daha uzun bir geçmişi olduğunu ve firmaların genellikle sektörde erkek egemenliğini içeren daha geleneksel bir yönetim biçimine sahip olma eğiliminde olduğunu görebiliriz. Ayrıca, yenilenebilir enerjinin yükselişiyle birlikte, kadınların işe alınması için bir şans yaratan yeni iş fırsatları ortaya çıktı, ancak yeterli sayıda kadın da istihdam edilmedi. Ancak yine de asıl sorun kadınlara yönelik ön yargılar, toplumsal normlar, şirketlerin işe alım alışkanlıkları ve bunları “cam tavan” olarak özetleyebileceğimiz gibi görünüyor.
Bu konudaki çözüm önerileri ise hâlâ tartışmalı ve yeni bir şey değil. BM organlarının önerdiği gibi, kamuoyunu bilinçlendirmek, buldukları birincil çözümdür. Kadınların hem enerji sektöründeki “cam tavan” anlayışlarını değiştirmeyi hem de işe alınsalar da enerji sektöründeki kadınların çalışma ortamı hakkında farkındalık yaratmayı hedefliyorlar. Kadınlar özel hayatlarında annelik rolleriyle ilgili farklı zorluklarla karşılaştıklarından işverenler, işi yapabilen erkek işçiler kadar çalışmak istemediklerini düşünüyorlar. Ayrıca, erkek egemen sektör olmanın bir dezavantajı olarak, kadınlar iş arkadaşları içinde ayrımcılığa maruz kalmakta ya da cinsel tacize kadar varan sonuçlarla karşılaşmakta ve bu da hem işverenin kadın işçilerden, hem de kadınların sektörden uzaklaşmasına neden olmaktadır. 2019 yılı raporunda bazı uzmanların ve AB'nin de belirttiği gibi, enerji sektöründe işçi hakları ve kadınlara yönelik yasalar değiştirilmelidir. Enerji sektöründe çalışmak, tüm işçiler için ama özellikle de ailesine bakması beklenen kadınlar için zor olan uzun saatler fiziksel çalışmayı gerektirir.
Kadınların Bakış Açısından
Araştırmayı yaparken birçok rapor, blog yazısı, konuyu yansıtan istatistikler gördüm. Ancak fark ettiğim bir şey, hepsinin bir erkek bakış açısıyla yazılmış olduğuydu. Esas olarak sektördeki erkeklerin gözlemlerine dayanıyordu. Bu nedenle enerji ve STEM sektöründeki kadınlarla konuşma şansım oldu. Hepsi, STEM'in kadınlar için ulaşmasının zor olduğu konusunda hemfikirdi. STEM eğitimi alırken bile, iş için yeterince kalifiye olmalarına rağmen, sosyal baskıyı ve kendilerini hissettiren damgayı hissediyorlar, doğal olarak her zaman bir erkek tercih edilecek. Bir de sektöre girmekten korkuyorlar. Fark ettim ki sektöre girseler de aile olmanın baskısını hissettiklerinde kariyerlerini tehlikeye atacak ve bebekleri olunca daha uzun süre çalışmalarını gerektiren mevzuatlar nedeniyle bir daha çalışamayacaklarını anladım.
Öte yandan, raporların ve araştırmaların bana gösterdiği şey, enerji sektörünün en vahşi ve rekabetçi sektörlerden biri olduğudur. Enerji kaynakları ve sektörün ne kadar karlı olduğu konusunda daha önce birçok anlaşmazlık yaşandı. Bu vahşi sektörde, oyuncuların güçlü iletişime ve sert kişiliklere sahip olması gerekiyor. Bu da üst düzey pozisyonlarda neden daha az kadın olduğunu açıklıyor. Genellikle savunmasız ve saf olarak görülmeleri sektörün doğasına uygun değildir. Erkekler, genellikle güçlü ve korkusuz işçiler olarak görülür ve kağıt üzerinde her iki cinsiyet de aynı mesleki niteliklere sahip olsa da bu durum onları iş için “daha uygun” kılar. Sektördeki kadınlarla konuşurken aldığım en çarpıcı cevap “Neden bu sektörde kadınlara ihtiyacımız var ki zaten?” oldu. Bu sektör, diğer firmalarla rekabet edebilmek için tamamen yüksek üretim ile ilgilidir ve üretim, yüksek miktarda kas gücü gerektirir. Bu nedenle mavi yakalı işlerde kadın istihdamı üretimi büyük ölçüde etkileyecektir. Mavi yakalıların işgücünün büyük bölümünü oluşturduğu dikkate alındığında, enerji sektöründe çalışan kadın oranı doğal olarak düşük olacaktır.
تعليقات