Bu yazıda sıkça sorulan “Avrupa Rus Petrolünden Bağımsız Olabilir mi?” sorusunu tersine çevireceğiz. “Rusya, Avrupa'dan elde edilen gelirden bağımsız olabilir mi?”
Böyle bir soru sormanın nedeni basit ve temel bir şekilde düşünmek için, sınır ötesi enerji akışları temelde uluslararası para ve enerji ticaretidir, yani ticaretin aracıları böyle bir değişimi kendileri için faydalı olarak gördükleri sürece, ticaret gerçekleşecek ve gerçekleşecek ve bir çöküş etkileyecektir. Rusya ve Avrupa. Basitçe, "bağımsızlık" kelimesi sadece Avrupa'ya değil, Rusya'ya da özgü olduğundan, bu sorunun cevabı doğal olarak Rusya'nın bu ticaretteki stratejisini asıl soruya benzer şekilde etkileyecektir; burada, Avrupa pazarındaki diğer ihracatları, fiili ve olası ihracatları ayırt etmek için özellikle “Rusya'nın indirim avantajı” ile ilgileniyoruz.
Analiz
Rusya'nın çoğunlukla Avrupalılardan gelen gelire ne kadar bağımlı olduğunu ve bir zaman serisine göre nasıl değiştiğini görmek için basit ama temel bir oran analizi uygulayacağız:
R için Rusya Merkez Bankası verilerini kullandık. GSYİH için Rusya Federasyonu Maliye Bakanlığı'nın verilerini kullandık.
Verilerimizi görselleştirmek için:
Orijinal veriler için Doğrusal Regresyon:
bu eşitsizlik, zaman geçtikçe Rusya'nın ihracat gelirlerinden "bağımsızlığının" arttığını ima ediyor.
Verilerin durağan olan bu versiyonu aynı zamanda Rusya'nın zamana göre enerji ihracatından elde edilen gelirden bağımsızlığında bir artış anlamına geliyor.
Bu noktada sektördeki Rusya'nın amiral şirketi Rosneft'in finansal performansını göz önünde bulundurarak bir senaryo veya strateji geliştirmemiz gerekiyor.
Rosneft'in finansal raporlarını incelerken, özellikle Rusya'nın indirim avantajıyla ilgilendiğimiz için, Rosneft'in sağladığı en büyük aralık olan 2000'den 2021'e kadar olan bir zaman serisine dayanan kar marjlarına bakacağız.
İkinci dereceli üstel yumuşatma (alfa = 0.039321, beta = 1):
Düzleştirilmiş veriler için Doğrusal Regresyon:
bu eşitsizlik, Rosneft'in kar marjı için yıldan yıla azalan bir eğilime sahip olduğunu ima ediyor, bu da Rusya'nın iskonto avantajını kullanmak için "ilerleyen" bir teşvik olarak görülebiliyor çünkü zaten Avrupa ile ticaret yaptıkça, Rosneft’in kar marjı düşüyor, yani bir indirim veya ambargo demek, Rusya'ya kar marjı artışı eğilimi kadar zarar vermez.
Sonuç
Rus ulusal hesapları ve Rosneft'in kar marjı için yaptığımız oran analizine dayanarak, zaman geçtikçe Rusya'nın çoğu Avrupa'dan gelen ham petrol ve petrol ürünleri ihracatından elde edilen gelirden bağımsızlık seviyesinin arttığını iddia edebiliriz. Dolayısıyla, Avrupalılar yenilenebilir enerji kaynakları, yeni tedarikçiler vb. gibi Rus petrolüne alternatiflere yönelmeye karar verirlerse, Rusya'nın indirim avantajı buna yanıt olarak “güçleniyor ve güçleniyor”.