Bazıları için enerji verimliliği en önemli yakıttır. Enerji ağacının en kolay erişilebilir meyvesi olan verimlilik tüm kötülüklerin çaresidir. Tüketici daha az ödeyecek ve enerji verimliliği ile daha iyi kaldıraç elde edecek. Ancak, enerji verimliliği ivme kazanmıyor. Neden? Niye?
Geçmiş zamanlardan birinde “Enerji Verimliliği Neden Olmuyor?” başlıklı bir konferans önermiştim. Bazen pembe bir geleceği kazanmaktansa hataları ve engelleri analiz etmek daha iyidir. Olumsuz düşünmenin gücü, bilimsel olursa, olumlu bir başlangıç yapmak için faydalıdır. Bu nedenle, bunun neden olmadığını anlamalıyız.
Enerji verimliliği raporlarında, verimlilik için küresel düzeyde yılda 250 milyar euronun üzerinde harcama yapıldığını görüyoruz, ancak verimlilik artışı eşit değil. Bu harcamaların çoğu gelişmiş ekonomilerde yapılıyor, ancak yine de Avrupa'nın sanayisizleşmesi dışında talep dinamiklerinde ciddi bir azalma görülmüyor. Sağlıklı bir gösterge olmasa da enerji yoğunluğundaki dalgalanmalar harcamalarla örtüşmemektedir. Enerji verimliliği projelerinde bir şeyler yanlış ya da yatırımların verimli dağılımından söz edemiyoruz.
Bu ay bazı Avrupa ülkelerinde yardımcı veya ekstra ısıtıcı satışlarının arttığını gördük. Enerji krizi tartışmalarının yarattığı korku tüketicileri ekstra ısıtıcı almaya itti. Bu, kamu politikası yapımındaki klasik sorunlardan biridir. Bilgi kampanyaları istenen sonuçlara yol açmayabilir. Ayrıca otomotiv yakıt kıtlığı, pompa istasyonlarının dışında daha da fazla kuyruk oluşmasına neden oluyor. Peki enerjisini verimli kullanan tüketici nerede?
Enerji verimliliği gerçekleşmiyor çünkü tüketici zaten sınıra kadar verimli olduğunu düşünüyor. Tüketicinin enerji tüketiminin tekrar eden bir örgüsü vardır. Aynı günlerde çamaşır yıkayıp ütüleriz, benzer saatlerde yemek yiyip uyanırız. En iyi zamanlarda kendimizi eğlendiriyoruz. Aslında enerji tüketimimizi yaşam tarzımıza göre optimize ediyoruz. Gece yarısı 1'den sonra başlayıp saat 3 gibi biten bir çamaşır makinesine sahip olmak bize göre değil.
Uzmanların genel bir açmazı, uzmanlık alanlarıyla olan ilişkileridir. Çoğu zaman uzmanlık alanlarının diğerlerinin problemlerinden daha öncelikli olması gerektiğini düşünürler. Sorun ya da uzmanlık enerji verimliliği ise, herkes enerji verimliliği yapmalıdır çünkü yapılması doğru ve ekonomik olan budur. Ancak bir enerji verimliliği davranışı oluşturmak, optimal olmayan bir yaşam tarzı yaratabilir. Yinelenen bir enerji tüketimimiz olduğundan, bu aslında yaşam stilimize göre optimize ettiğimiz bir tüketimdir. Bunu değiştirmek hayatımızdaki diğer alanlarda optimizasyon ihtiyacını ortaya çıkaracaktır.
Bu nedenle davranışsal yöntemler kullanılabilir. Ancak enerji verimliliği değişikliklerinin (teknolojik güncellemeler dışında) altında yatan sorun, yaşam tarzımızın ihtiyaçlarımız ve arzularımız için optimize edilmiş olmasıdır. Bunu su kullanımı, internet kullanımı veya yakıt tüketimi için değiştirmek hayatımızın diğer alanlarındaki optimizasyonlarımızı da değişmeye zorlayacaktır. Bu çok sayıda başka optimizasyon değişikliği, verimlilik kazanımlarından daha fazla maliyet yaratacaktır. Bu yüzden bir kriz bizi bulana kadar tüm enerji verimliliği önlemlerini erteliyoruz.
Bu nedenle, varsayılan seçenek olarak en enerji verimli cihazları tasarlamak için cihaz ve araba üreticilerini zorlamak zorundayız. Tüketici, satın alma kararlarında yalnızca enerji açısından en verimli seçeneklere sahip olmalıdır. Uzmanların önerdiği gibi enerji verimliliği için her bir tüketicinin yaşam tarzını optimize edemeyiz. İnsanları değil kullandıkları araçları optimize etmeliyiz.
Comments